De Scheet van Andalusië

Naam verteller: Erik Sok

Een klein weggetje dat zanderig naar boven kronkelde bood uitkomst. Een plat stukje wei bij een ingestort huisje leek voor het tentje geschikt. Even kijken of er iemand woont. Het rode licht dat de heuvels en een enkele rots bescheen, schitterend vergezich, leek een decor uit een horrorfilm, daar kwam nog bij dat de wind ondertussen zo aan ’t opsteken was, dat het ‘huilen’ rond – en rukken aan de luiken van het huisje, onheilspellend klonk. Glurend door de spleten van de deur werd ik een bijl gewaar die midden op de tafel lag. Een bloedspoor die van de bijl over de tafel tot aan de deur reikte, voelde onprettig. Onmiddellijk weg hier, maar mijn oog viel op een in de hoek staande campinggas leeslamp. Dat maakt alles weer anders. Iemand die leest is geen barbaar …