Route door het dorp Niawier
In dorpen waar iedereen elkaar kent, zijn het vaak de kleine initiatieven die voor grote verbinding zorgen. We spraken Tiny Weidenaar. Zij organiseert al een aantal jaar een route door Niawier tijdens Verhalenavond en wil graag anderen inspireren om ook een route te maken voor hun dorp, wijk of stad.
Hoe vaak heeft Niawier al meegedaan aan Verhalenavond?
“We hebben al vijf keer meegedaan. Volgens mij zijn we begonnen in 2019. Vorig jaar hebben we wegens omstandigheden niet meegedaan, maar dit jaar willen we graag weer meedoen.
De eerste keer dat ik het organiseerde, wilde ik iets vertellen over het verleden van het dorp. Over de slagerij, de bakker die gesloten is, de smederij… Mensen herkenden zich daarin. Het was heel mooi om te zien hoe dat herinneringen opriep. Voor de volgende edities ben ik mensen gaan vragen waarvan we wisten dat ze een goed of bijzonder verhaal hadden. We organiseerden het op verschillende plekken: in een huiskamer, in de oude kerk en in een oude boerderij. Na afloop gingen we naar het dorpshuis voor een hapje en een drankje.
Waarom is het waardevol om een route te maken in het dorp?
“Het samenkomen is echt heel waardevol. Een bijzondere editie was die in de zomer, in verband met corona, in juni. Mensen kwamen op de fiets, en onderweg kwamen ze elkaar steeds weer tegen en hadden ze het er even met elkaar over. Dat gaf een gevoel van verbondenheid in een tijd waarin we juist bijna geen contact hadden met elkaar. Dat doet Verhalenavond sowieso, verbinden, door het samen optrekken, het napraten in het dorpshuis en het samen luisteren naar elkaars verhalen.”
Wat is belangrijk als je zelf zo’n route wilt opzetten?
“Begin met het zoeken van vertellers en locaties, zoals bijvoorbeeld een kerkje. Dan kun je al een route maken. En je hebt iemand nodig die enthousiast is en het voortouw neemt, pak de organisatie wellicht samen op.
Ook heb ik een tip als je zelf een verhaal gaat vertellen. Zorg dat je niet én moet vertellen én mensen moet ontvangen. Vraag daarbij om hulp. Ook is het fijn om de workshop voor vertellers te volgen. Dit heeft mij echt geholpen.”
Wat is uw mooiste herinnering aan Verhalenavond?
“De corona-editie. We hadden een tent opgezet achter het huis. Het was knus en mooi. In de kamer is er wel ruimte, maar als er veel mensen tegelijk komen, wordt het lastig. Dan is het fijn als je buiten kunt zitten. Maar het belangrijkste is toch die verbinding. Dat mensen elkaar ontmoeten, samenkomen. Dat is waarom ik het steeds weer wil organiseren.”
Doen jullie dit jaar ook weer mee?
“Ja, ik ben er al mee bezig. In de dorpskrant van juni komt een stukje te staan. Ik heb ook een deel van de tekst van jullie website gebruikt. Als er niet spontaan mensen komen die mee willen doen als verteller, weet ik nog wel een paar mensen met een goed verhaal. Dan ga ik ze gewoon vragen.”