Meerdere tinten bruin en grijs….

Naam verteller: Batie van Domburg

Ik ben een “tweede generatie Indo”. Mijn ouders kwamen 80 jaar geleden naar Nederland. Toen nog als ‘repatriant’: terugkeerders naar een vaderland dat ze nog nooit hadden gezien! Tegenwoordig zouden we hen migranten noemen en in hun specifieke geval misschien wel asielzoekers. Vader van Domburg was namelijk militair en diende in het Koninklijk Nederlands Indisch Leger, het KNIL en ook na terugkeer in Nederland bleef hij militair.

Mijn wieg stond in Bergen op Zoom en alle leden van het gezin, vader, moeder, broertjes en zusjes deden hun best om zo goed mogelijk te assimileren in een samenleving waar ze ‘per ongeluk’ in terecht waren gekomen.
Over de Indische periode van mijn ouders kreeg ik vrijwel niets mee. Inmiddels de 70 gepasseerd probeer ik ‘mijn’ geschiedenis te reconstrueren. Hiervoor gebruik ik fragmenten uit mijn herinneringen als kind, de spaarzame ontboezemingen van mijn ouders over hún jeugd. De huidige belangstelling voor de Nederlandse koloniale periode maakt het beeld ook iets minder diffuus. Vandaag komt ik alvast tot de conclusie dat er meerdere tinten bruin en grijs zijn: hoe kleurnuances bepalend zijn voor de vraag hoe we naar onszelf en naar de ander kijken.

Omdat er voor een beperkt aantal bezoekers plek is, is aanmelden van tevoren noodzakelijk. Dat kan via email bij Marijke Baarda: marijkebaarda@ziggo.nl en graag vóór 13 november 2024.